Verdieping
De kritische stem is eindelijk stil. Esther heeft geaccepteerd dat ze het af en toe gewoon niet voelt. En dat dat okee is.
In het fragment zie je hoe het accepteren van zelfkritiek en twijfel ruimte maakt voor verbinding en liefde. Zo kan de liefde weer stromen.
Verbinding met jezelf
Op Onderzoek
Het onderzoeken van monogamie is niet alleen een zoektocht naar welke relatievorm het beste bij je past, maar ook een proces van zelfacceptatie.
Misschien merk je dat je ideeën en verlangens afwijken van wat je altijd hebt gedacht of wat de maatschappij als ‘normaal’ beschouwt. Dit kan verwarrend of zelfs beangstigend zijn, maar het erkennen en accepteren van je eigen gevoelens is essentieel voor een gezonde relatie met jezelf én met je partner.
-
Doel: Accepteren dat je gedachten en gevoelens over relaties mogen veranderen en dat twijfel een normaal onderdeel is van groei.
Stappen:
• Sta stil bij het idee dat er geen ‘goede’ of ‘slechte’ manier is om een relatie te voeren, zolang het voor jou en je partner werkt.
• Schrijf zonder oordeel op welke gedachten en gevoelens bij je opkomen als je nadenkt over monogamie en andere relatievormen. Zijn er bepaalde overtuigingen die je moeilijk vindt om los te laten?
• Oefen in mildheid naar jezelf: je mag tijd nemen om te ontdekken wat voor jou goed voelt.
-
Doel: Bewust worden van en afstand nemen van maatschappelijke of persoonlijke overtuigingen die je kunnen belemmeren in je onderzoek.
Stappen:
• Schrijf een lijst met overtuigingen die je hebt meegekregen over monogamie, zoals:
• “Echte liefde betekent exclusiviteit.”
• “Als ik twijfel over monogamie, ben ik misschien niet geschikt voor een serieuze relatie.”
• “Vrijheid en commitment kunnen niet samengaan.”
• Vraag jezelf bij elke overtuiging af: Komt dit echt uit mij, of is dit iets wat ik heb geleerd?
• Herformuleer beperkende overtuigingen naar open, meer onderzoekende gedachten, zoals:
• “Liefde kan op verschillende manieren vorm krijgen.”
• “Twijfel betekent dat ik op zoek ben naar wat bij mij past, niet dat er iets mis is met mij.”
-
Doel: Accepteren dat het niet erg is om (nog) geen definitieve antwoorden te hebben.
Stappen:
• Sta stil bij het feit dat relaties dynamisch zijn en dat je visie op monogamie mag veranderen door de tijd heen.
• Herinner jezelf eraan dat groei vaak gepaard gaat met ongemak en dat het onderzoeken van je gevoelens een teken is dat je bewust keuzes wilt maken.
• Besef dat zelfacceptatie niet betekent dat je meteen weet wat je wilt, maar dat je jezelf toestaat om zonder oordeel naar je gevoelens te kijken.
-
Doel: Zacht en begripvol omgaan met jezelf als je merkt dat je worstelt met je gedachten over monogamie.
Stappen:
• Oefen in zelfcompassie door tegen jezelf te zeggen: “Het is oké om hier nog niet uit te zijn. Ik ben aan het leren en ontdekken.”
• Als je merkt dat je jezelf bekritiseert, stel jezelf dan de vraag: Hoe zou ik reageren als een goede vriend(in) hiermee worstelde? en probeer diezelfde mildheid naar jezelf toe te passen.
• Geef jezelf toestemming om niet meteen actie te ondernemen: onderzoek begint met voelen en erkennen, niet met direct veranderen.
Conclusie
Het accepteren van jezelf in het proces van het onderzoeken wat monogamie voor jou betekent, vraagt om zelfreflectie, geduld en mildheid.
Je hoeft geen definitieve antwoorden te hebben, en je mag je eigen pad bewandelen, los van wat anderen denken. Door jezelf ruimte te geven, kun je uiteindelijk met meer vertrouwen en helderheid een relatievorm kiezen die écht bij jou past.
Geef ruimte aan je innerlijke criticus
Een kritische stem hebben we allemaal, die kan behoorlijk hard in je oor tetteren. Vaak gaat dit onbewust en daarom geven we je innerlijke criticus even de microfoon.
Pak een stuk papier of je notebook en verdeel het papier in drie kolommen. Schrijf boven aan de kolommen: (1) je eigen naam, (2) de naam van je partner en (3) ‘relatie’.
Beantwoord dan deze vragen. Vergeet niet: je hoeft dit aan niemand te laten lezen, dus leef je uit!
Wat zegt jouw innerlijke criticus over jezelf?
Wat zegt die over je partner?
En wat over de relatie?
Deze oefening is geïnspireerd op ‘de vier vragen’ van Byron Katie.
Kijk nu even goed naar jouw antwoorden en onderzoek wat je hebt opgeschreven met deze vervolgvragen.
Ben je het eens met jouw innerlijke criticus? Beantwoord deze vraag met een simpel ‘ja’ of ‘nee’.
Wie zou je zijn zonder deze gedachten? Hoe zou je leven eruit zien als je de overtuiging niet zou hebben? Hoe zou je je voelen en hoe zou je reageren?
En wat als je de gedachten accepteert - net als Esther? Dat ze niet weg hoeven en je er ook geen actie op te hoeft te ondernemen?
“Een gedachte is onschadelijk, tenzij we erin geloven. Niet onze gedachten, maar onze gehechtheid eraan, veroorzaakt lijden”.
— Byron Katie